بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ
بهنام خداوند بخشندهی مهربان
اَلقارِعَةُ
آن حادثهی کوبنده
مَا القارِعَةُ
واقعاً آن حادثهی کوبنده چیست؟
وَ ما اَدراکَ مَا القارِعَةُ
و تو که نمیدانی که آن حادثهی کوبنده چیست.
یَومَ یَکونُ النّاسُ کَالفَراشِ المَبثوثِ
روزی که مردم مانند پروانههای پراکنده خواهند بود.
وَ تَکونُ الجِبالُ کَالعِهنِ المَنفوشِ
و کوهها مانند پشم رنگین پخش شده میشوند.
فَاَمّا مَن ثَقُلَت مَوازینُه و
پس هر که (در آن روز) وزنهی اعمالش سنگین باشد،
فَهُوَ فى عیشَةٍ راضِیَةٍ
یک زندگی رضایتبخش خواهد داشت.
وَ اَمّا مَن خَفَّت مَوازینُه و
و اما کسی که کفّهی اعمالش سبک باشد،
فَاُمُّه و هاوِیَةٌ
پس جایگاهش «هاویه» است.
وَ ما اَدراکَ ما هِیَه
و تو چه میدانی که «هاویه» چه چیزی است؟
نارٌ حامِیَةٌ
«هاویه» آتشی سوزنده است.
ما را با درج لینک یا لوگو و یا نشر مطالب در وبگاه خود حمایت نمائید
یاعلی