مصدِّق (تصدیق کننده) ، تصدیق (گواه صدق)
وَ ءَامِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَکُمْ (البقرة: ۴۱ )
و بدانچه نازل کرده ام - که تصدیق کننده همان چیزى است که با شماست - ، ایمان آورید
نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ (آل عمران: ۳ )
و کتاب (قرآن) را به حق، بر تو فرو فرستاد که تصدیق کننده کتابهاى پیش از آن است
وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَبَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَبِ (المائدة: ۴۸ )
و ما این کتاب را به حق، به سوى تو فرو فرستادیم که تصدیق کننده کتابهاى پیشین است
وَهَذَا کِتَبٌ أَنزَلْنَهُ مُبَارَکٌ مُّصَدِّقُ الَّذِى بَیْنَ یَدَیْهِ (الأنعام: ۹۲ )
و این ، مبارکْ کتابى است که ما آن را فرو فرستادیم و تصدیق کننده کتابهایى است که پیش از آن آمده اند
هَذَا کِتَبٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَانًا عَرَبِیًّا لِّیُنذِرَ الَّذِینَ ظَلَمُواْ وَ بُشْرَى لِلْمُحْسِنِینَ (الأحقاف: ۱۲ )
و این (قرآن)، کتابى است تصدیق کننده ، به زبان عربى ، تا به کسانى که ستم کردهاند ، هشدار دهد و براى نیکوکاران، مژدهاى باشد
وَ مَا کَانَ هَذَا الْقُرْءَانُ أَن یُفْتَرَى مِن دُونِ اللَّهِ وَ لَکِن تَصْدِیقَ الَّذِى بَیْنَ یَدَیْهِ وَ تَفْصِیلَ الْکِتَبِ لَا رَیْبَ فِیهِ مِن رَّبِّ الْعَلَمِینَ (یونس : ۳۷ )
چنین نیست که این قرآن ، به دروغ ، به خدا نسبت داده شده باشد ؛ بلکه تأییدى است بر آنچه [از کتب آسمانى که] پیش از آن بود و بیانگر کتاب [محفوظ در نزد خداوند] است . [جاى] هیچ تردیدى در آن نیست . از جانب پروردگار جهانیان است
مَا کَانَ حَدِیثًا یُفْتَرَى وَلَکِن تَصْدِیقَ الَّذِى بَیْنَ یَدَیْهِ وَ تَفْصِیلَ کُلِّ شَىْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (یوسف : ۱۱۱ )
این قرآن ، افسانه نیست که [بافته و به خدا] نسبت داده شده باشد ؛ بلکه تأییدى است بر آنچه [از کتب آسمانى که] پیش از آن است و بیانگر هر چیزى است و براى مردمى که ایمان مىآورند ، رهنمون و رحمت است
موعظه (اندرز) ، اَبلغ الموعظه (رساترینِ اندرز)
قرآن
هَذَا بَیَانٌ لِّلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِّلْمُتَّقِینَ (آل عمران: ۱۳۸ )
این [قرآن] ، بیانى براى مردم و رهنمون و اندرزى براى پرهیزگاران است
وَ لَقَدْ أَنزَلْنَا إِلَیْکُمْ ءَایَتٍ مُّبَیِّنَتٍ وَ مَثَلاً مِّنَ الَّذِینَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِکُمْ وَ مَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِینَ (النور: ۳۴ )
و قطعاً به سوى شما ، آیاتى روشنگر و خبرى از کسانى که پیش از شما به سر بردهاند ، و اندرزى براى پرهیزگاران ، فرو فرستادیم
یَأَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْکُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَشِفَاءٌ لِّمَا فِى الصُّدُورِ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِین (یونس: ۵۷ )
هان ، اى مردم ! براى شما ، اندرزى از جانب پروردگارتان آمد ، و شفا دهندهاى براى آنچه در سینه هاى شماست ، و رهنمون و رحمتى براى مؤمنان
حدیث
رسول اللَّه صلى اللَّه علیه و آله :أصدَقُ القَولِ وأبلَغُ المَوعِظَةِ وأحسَنُ القَصَصِ ، کِتابُ اللَّهِ
پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله :راستترین گفته و رساترین اندرز و خوشترین داستان ، کتاب خداست .
الإمام علیّ علیه السلام :إنَّ أحسَنَ القَصَصِ وأبلَغَ المَوعِظَةِ وأنفَعَ التَّذَکُّرِ ، کِتابُ اللَّهِ جَلَّ وعَزَّ
امام على علیه السلام :خوشترین داستان و رساترین اندرز و سودمندترین یادآورى ، کتاب خداوندِ عزّ وجلّ است .
عنه علیه السلام :اِنتَفِعوا بِبَیانِ اللَّهِ ، وَاتَّعِظوا بِمَواعِظِ اللَّهِ ، وَاقبَلوا نَصیحَةَ اللَّهِ ، فَإِنَّ اللَّهَ قَد أعذَرَ إلَیکُم بِالجَلِیَّةِ، وَاتَّخَذَ عَلَیکُمُ الحُجَّةَ ، وبَیَّنَ لَکُم مَحابَّهُ مِنَ الأَعمالِ ومَکارِهَهُ مِنها ، لِتَتَّبِعوا هذِهِ وتَجتَنِبوا هذِهِ
امام على علیه السلام :از بیان خدا ، سود ببرید و از اندرزهاى خدا ، اندرز گیرید و نصیحت خدا را بپذیرید ؛ چرا که خداوند با روشنگرى ، جاى هر گونه [ عذر و ]بهانهاى را از شما گرفته است و حجّت را بر شما تمام کرده و کارهایى را که خوشایند و ناخوشایند اوست ، برایتان ، روشن ساخته است تا آنها را دنبال کرده، از اینها دورى کنید
عنه علیه السلام :تَعَلَّموا کِتابَ اللَّهِ تَبارَکَ وتَعالى ، فَإِنَّهُ أحسَنُ الحَدیثِ وأبلَغُ المَوعِظَةِ
امام على علیه السلام :کتاب خداوند پاک و بلندمرتبه را بیاموزید ؛ چرا که نیکوترین سخن و رساترین اندرز است
عنه علیه السلام :اِسمَعوا ما أتلو عَلَیکُم مِن کِتابِ اللَّهِ المُنزَلِ عَلى نَبِیِّهِ المُرسَلِ لِتَتَّعِظوا ، فَإِنَّهُ وَاللَّهِ عِظَةٌ لَکُم ، فَانتَفِعوا بِمَواعِظِ اللَّهِ وَازدَجِروا عَن مَعاصِی اللَّهِ ، فَقَد وَعَظَکُمُ اللَّهُ بِغَیرِکُم.
امام على علیه السلام :آنچه را از کتاب خدا بر شما مىخوانم ، بشنوید ؛ کتابى که بر پیامبر مُرسَل خداوند، فرو فرستاده شده است تا شما اندرز گیرید ؛ چرا که به خدا سوگند ، آن ، اندرزى براى شماست . پس ، از اندرزهاى خداوند، بهره گیرید و از نافرمانى خدا ، باز ایستید ، که خداوند ، دیگران (گذشتگان) را مایه پند و اندرز شما قرار داده است
این متن از مجموعه کتاب های شناخت نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث نوشته آیت الله محمدی ری شهری برداشت شده است.
