حکمت ، حکیم (فرزانه)
وَاذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَمَآ أَنزَلَ عَلَیْکُم مِّنَ الْکِتَبِ وَالْحِکْمَةِ یَعِظُکُم بِهِ (البقرة : ۲۳۱)
و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید و [بخصوص] آیات و حکمتى را که براى شما نازل کرده است و به [وسیله] آن شما را اندرز مى دهد.
حِکْمَةُ بَلِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ (القمر: ۵ )
حکمت رسا[ ى حق، این بود]؛ لیکن هشدارها سودى نداشتند.
وَ اذْکُرْنَ مَا یُتْلَى فِى بُیُوتِکُنَّ مِنْ ءَایَتِ اللَّهِ وَ الْحِکْمَةِ إِنَّ اللَّهَ کَانَ لَطِیفًا خَبِیرًا (الأحزاب: ۳۴)
و آنچه را که از آیات خدا و حکمت (سخنان خردمندانه) در خانههاى شما خوانده مىشود ، یاد کنید . به راستى که خداوند، همواره ریزبین و آگاه است.
وَ الْقُرْءَانِ الْحَکِیمِ (یس: ۲)
سوگند به قرآن حکمت آمیز!
تِلْکَ ءَایَتُ الْکِتَبِ الْحَکِیمِ ( یونس: ۱ ، لقمان: ۲ )
اینها ، آیات کتاب حکمت آمیز است.
وَ إِنَّهُ فِى أُمِّ الْکِتَبِ لَدَیْنَا لَعَلِىٌّ حَکِیمٌ ( الزخرف: ۴ )
و همانا که آن ، در کتاب اصلى (لوح محفوظ)، در نزد ما، سختْ والا و حکمت آمیز است.
ذَ لِکَ نَتْلُوهُ عَلَیْکَ مِنَ الْآیَتِ وَالذِّکْرِ الْحَکِیمِ (آل عمران: ۵۸)
اینها آیات و یاد آورِ حکمت آمیزى است که ما بر تو میخوانیم.
حُکم (فرمان / حکمت)
وَ کَذَ لِکَ أَنزَلْنَهُ حُکْمًا عَرَبِیًّا وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَمَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِىٍّ وَ لَا وَاقٍ (الرعد: ۳۷)
و بدین سان ، آن (قرآن) را فرمانى (/ حکمتى) روشن ، فرو فرستادیم ، و اگر پس از دانشى که به تو رسیده است، از خواسته هاى آنان پیروى کنى، در برابر خدا، هیچ دوست و حمایتگرى نخواهى یافت.
این متن از مجموعه کتاب های شناخت نامه قرآن بر پایه قرآن و حدیث نوشته آیت الله محمدی ری شهری برداشت شده است.
