آموزش جامع قرآن کریم

مؤسسه فرهنگی قرآنی مشتاق

۲۷۴ مطلب با موضوع «قرآن کریم» ثبت شده است

   

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

   

   به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان

   

   

وَ السَّماءِ وَ الطّارِقِ

   

سوگند به آسمان و ستاره‌ای به نام طارق که در شب ظاهر می‌شود.

   

   

وَ ما اَدراکَ مَا الطّارِقُ

   

و تو که نمی‌دانی که طارق چیست.

   

   

اَلنَّجمُ الثّاقِبُ

   

طارق ستاره‌ای است درخشان.

   

   

اِن کُلُّ نَفسٍ لَمّا عَلَیها حافِظٌ

   

(سوگند به اینها که) هر انسانی محافظ و نگهبانی از فرشتگان دارد (که کارهای خوب و بد او را می‌نویسد).

   

   

فَلیَنظُرِ الاِنسانُ مِمَّ خُلِقَ

   

پس انسان باید دقت کند که از چه چیزی خلق شده است.

   

   

خُلِقَ مِن ماءٍ دافِقٍ

   

او از آبی جهنده آفریده شده است.

   

  

یَخرُجُ مِن بَینِ الصُّلبِ وَ التَّرائِبِ

   

که از میان پشت و سینه‌ها بیرون می‌آید.

   

   

اِنَّه و عَلىٰ رَجعِه‌ى لَقادِرٌ

   

قطعاً (روز قیامت) خدایی که انسان را از ماده‌ای ناچیز آفریده می‌تواند دوباره انسان را زنده کند.

   

   

یَومَ تُبلَى السَّرائِرُ

   

روزی که همه‌ی رازها(ی انسان) آشکار می‌شود.

   

   

فَما لَه و مِن قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ

  

(در آن روز) انسان هیچ یار و یاوری (غیر از خدا) ندارد. (؟)

   

   

وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجعِ

   

سوگند به آسمان که بخار آب را (ابر) به صورت باران بازمی‌گرداند.

   ( یا سوگند به آسمانی که با طلوع و غروب ستارگان، رفت و بازگشت دارد.)

   

    

وَ الاَرضِ ذاتِ الصَّدعِ

   

و سوگند به زمین که (با روییدن و سبز شدن گیاهان) می‌شکافد

    

اِنَّه و لَقَولٌ فَصلٌ

   

(سوگند به اینها که) این قرآن، سخنی درست و استوار است که خوبی و بدی را مشخص می‌کند.

   

    

وَ ما هُوَ بِالهَزلِ

   

و مطالب آن، هرگز شوخی و بیهوده نیست.

    

   

اِنَّهُم یَکیدونَ کَیدًا

   

آنان (کافران) به حیله و نیرنگ دست می‌زنند.

   

     

وَ اَکیدُ کَیدًا

    

من هم (که خدا هستم) در برابر آن‌ها تدبیر می‌کنم.

 

     

فَمَهِّلِ الکافِرینَ اَمهِلهُم رُوَیدًا

    

پس ای پیامبر، به کافران فرصت بده و اندکی منتظر باش (تا خدا آن‌ها را کیفر کند).

    

    

   

   

    

     

بَـقِـیَّـةُ اللهِ خَیـرٌ لَـکُم اِن کُنـتُم مُؤمِـنیـنَ

   

  

(سوره مبارکه هود آیه 86)

   

  

اگر باایمان باشید، آنچه خداوند برای شما ذخیره کرده است

   

(از هر چیز دیگری) برایتان بهتر است.

    

   

   

   

  

   

فَـمَن یَنـصُـرُنى مِـنَ اللهِ اِن عَـصَیـتُـهو

   

   

(سوره مبارکه هود آیه 63)

  

   

(حضرت صالح: )

   

اگر من در برابر خدا نافرمانی کنم

   

چه کسی می‌تواند مرا از غضب الهی حفظ کند؟

   

   

   

 

 

   

   

  

هُـوَ اَنـشَـاَکُم مِـنَ الاَرضِ وَ اسـتَعـمَـرَکُم فیـها

  

   

(سوره مبار که هود آیه 61)

      

   

او شما را از زمین پدید آورد

   

و برای آباد کردن زمین شما را مأمور کرد.

 

 

 

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

   

 به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان  

   

   

سَبِّحِ اسمَ رَبِّکَ الاَعلىٰ

   

نام پروردگارت را که از همه چیز بالاتر است به‌خوبی یاد کن و ستایش نما.

   

   

اَلَّذى خَلَقَ فَسَوّىٰ

   

خدایی که (با مهندسی تمام) هر چیزی را آفرید و به بهترین وضع در جای خود قرار داد.

   

   

وَ الَّذى قَدَّرَ فَهَدىٰ

   

و خدایی که برای هر موجودی حد و اندازه‌ای مشخص کرد و آن را راهنمایی نمود.

   

   

وَ الَّذى اَخرَجَ المَرعىٰ

   

و خدایی که چراگاه و علفزار را پدید آورد.

   

    

فَجَعَلَه و غُثاءً اَحوىٰ

   

و سپس آن را (در موقع خاص خودش) خشک و سیاه گرداند.

   

    

سَنُقرِئُکَ فَلا تَنسىٰ

   

(ای پیامبر) ما به‌زودی (آیات خود را) بر تو خواهیم خواند، و پس از آن (آیات ما را) فراموش نخواهی کرد.

   

   

اِلّا ما شاءَ اللهُ

   

مگر آنچه را خدا بخواهد (فراموش کنی که البته نخواهد خواست)

   

   

اِنَّه و یَعلَمُ الجَهرَ وَ ما یَخفىٰ

  

قطعاً او آشکار و پنهان را می‌داند.

   

   

وَ نُیَسِّرُکَ لِلیُسرىٰ

   

ما مشکلات کار (پیامبری) را برای تو آسان می‌کنیم.

   

   

فَذَکِّر اِن نَفَعَتِ الذِّکرىٰ

      

پس هرجا پند دادن فایده دارد پند و اندرز بده.[1]

   

   

سَیَذَّکَّرُ مَن یَخشىٰ

   

آن کسی که از خدا می‌ترسد (و به مقام بی‌نظیر او توجه دارد) به‌زودی پند می‌گیرد (و متوجه   می‌شود).

   

   

وَ یَتَجَنَّبُهَا الاَشقىٰ

   

و آن کسی هم که از همه بدبخت‌تر است، از پند و اندرز تو دوری می‌کند.

   

   

اَلَّذى یَصلَى النّارَ الکُبرىٰ

   

همان کسی که در آتش بزرگ جهنم خواهد سوخت.

   

   

ثُمَّ لا یَموتُ فیها وَ لا یَحیىٰ

   

آنگاه در آن آتش نه می‌میرد (که راحت شود) و نه زنده می‌ماند.

   

   

قَد اَفلَحَ مَن تَزَکّىٰ

   

حتماً کسی رستگار و خوشبخت می‌شود که بدی‌ها را از خود دور کند.

   

   

وَ ذَکَرَ اسمَ رَبِّه‌ى فَصَلّىٰ

   

و به یاد خدا باشد و نماز بخواند.

    

   

بَل تُؤثِرونَ الحَیاةَ الدُّنیا

   

ولی شما بیش‌تر به دنبال زندگی دنیا هستید و آن را ترجیح می‌دهید.

   

   

وَ الآخِرَةُ خَیرٌ وَ اَبقىٰ

   

در صورتی ‌که زندگی آخرت بهتر و ماندگارتر است.

   

   

اِنَّ هٰذا لَفِى الصُّحُفِ الاولىٰ

   

این پندها در کتاب‌های آسمانی پیامبران گذشته هم آمده است؛

   

   

صُحُفِ اِبراهیمَ وَ موسىٰ

کتاب‌های حضرت ابراهیم (ع) و حضرت موسی (ع)

   

 



[1] آیا می‌دانید این آیه به کدام یک از فروع دین اشاره دارد؟

   

   

   

کَـذٰلِـکَ حَـقًّا عَـلَیـنا نُنـجِی الـمُؤمِـنیـنَ

   

    

(سوره مبارکه یونس آیه 103)

  

   

(خدا می‌فرماید :)

   

ما نجات‌دادن مؤمنان را بر خود واجب کرده‌ایم.

   

   

   

 

 

     

   

   

اِنَّ اللهَ لا یُصـلِـحُ عَـمَـلَ الـمُفـسِـدیـنَ

  

   

(سوره مبارکه یونس آیه 81)

   

   

خدا (با این که خیلی مهربان است)

هرگز کارهای انسان‌های بدکار را اصلاح نمی‌کند.

 

 

    

   

   

اَلا اِنَّ اَولِـیاءَ اللهِ لا خَوفٌ عَـلَیـهِم وَ لا هُم یَحـزَنونَ

   

   

(سوره مبارکه یونس آیه 62)

   

   

بدانید که دوستان خدا نه ترسی از گذشته دارند و نه ناراحتی از آینده

   

   

   

 

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

  

به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان 

     

     

هَل اَتاکَ حَدیثُ الغاشِیَةِ

   

آیا خبر مهم روز قیامت که همه جا را فرامی‌گیرد به تو رسیده است؟

   

   

وُجوهٌ یَومَئِذٍ خاشِعَةٌ

   

در آن روز چهره‌ی برخی افراد ( یعنی انسان‌های بسیار بد)، خجالت‌زده و ترسان است.

   

   

عامِلَةٌ ناصِبَةٌ

   

کارهایی که در دنیا انجام داده‌اند قبول نمی‌شود و خود را بیهوده خسته کرده‌اند.

   

   

تَصلىٰ نارًا حامِیَةً

   

آن‌ها در آتشی سوزان خواهند سوخت.

   

   

تُسقىٰ مِن عَینٍ آنِیَةٍ

   

و (مأموران جهنم) از آب چشمه‌های داغ جهنم به آن‌ها می‌نوشانند.

   

   

لَیسَ لَهُم طَعامٌ اِلّا مِن ضَریعٍ

   

خوراکی به جز خارهای بدبو و بدمزه‌ی جهنم ندارند.

   

   

لا یُسمِنُ وَ لا یُغنى مِن جوعٍ

   

 غذاهایی که برای آن‌ها مفید نیست و آن‌ها را سیر نمی‌کند.

   

   

وُجوهٌ یَومَئِذٍ ناعِمَةٌ

   

در روز قیامت گروهی از مردم شاد و خوشحال هستند.

   

   

لِسَعیِها راضِیَةٌ

  

از تلاش و کوششی که در دنیا کرده‌اند، راضی و خشنود هستند.

   

   

فى جَنَّةٍ عالِیَةٍ

  

جای آن‌ها در باغ زیبای بهشت است.

  

   

لا تَسمَعُ فیها لاغِیَةً

   

در آن‌جا هرگز حرف‌های زشت و بیهوده نمی‌شنوند.

   

   

فیها عَینٌ جارِیَةٌ

   

در آن‌جا (در هر مکانی که اراده کنند) [1] چشمه‌ی آبی (زلال) روان است.

   

   

فیها سُرُرٌ مَرفوعَةٌ

   

در آن‌جا تخت‌هایی بلند و باشکوه قرار دارد.

   

   

وَ اَکوابٌ مَوضوعَةٌ

   

و ظرف‌هایی زیبا (برای استفاده از نوشیدنی‌ها) موجود است،

     

   

وَ نَمارِقُ مَصفوفَةٌ

   

و پشتی‌هایی که آراسته و منظم پهلوی هم چیده شده است،

   

   

وَ زَرابِىُّ مَبثوثَةٌ

   

و فرش‌های ارزشمندی که زیر پایشان پهن شده است.

   

   

اَفَلا یَنظُرونَ اِلَى الاِبِلِ کَیفَ خُلِقَت

   

آیا (مردم) در آفرینش شتر دقت نمی‌کنند که چه شگفتی‌هایی دارد؟

   

   

وَ اِلَى السَّماءِ کَیفَ رُفِعَت

   

و آیا در آسمان به دقت نمی‌نگرند که چگونه بلند و افراشته شده است؟

   

   

وَ اِلَى الجِبالِ کَیفَ نُصِبَت

   

و آیا به کوه‌ها با دقت نمی‌نگرند که چگونه محکم در جای خود قرار گرفته‌اند؟

    

   

وَ اِلَى الاَرضِ کَیفَ سُطِحَت

   

و آیا به زمین نمی‌نگرند که چگونه گسترده و مسطح شده است؟ (با اینکه در واقع کروی شکل است).

   

   

فَذَکِّر اِنَّما اَنتَ مُذَکِّرٌ

   

پس (ای پیامبر، قدرت خدا را) به مردم یادآوری کن، زیرا وظیفه‌ی تو تذکر و راهنمایی است.

   

   

لَستَ عَلَیهِم بِمُصَیطِرٍ

   

قرار نیست که تو آن‌ها را با اجبار هدایت کنی.

   

   

اِلّا مَن تَوَلّىٰ وَ کَفَرَ

   

مگر کسی که روی بگرداند و (تذکّرهای تو را) قبول نکند و کافر باشد،

   

   

فَیُعَذِّبُهُ اللهُ العَذابَ الاَکبَرَ

   

که خدا او را به سختی عذاب می‌کند.

   

   

اِنَّ اِلَینا اِیابَهُم

   

همه‌ی مردم (در روز قیامت) به نزد ما (که خدای آنها هستیم) برمی‌گردند.

   

   

ثُمَّ اِنَّ عَلَینا حِسابَهُم

   

آنگاه ما به حساب کارهایشان رسیدگی می‌کنیم.

  

   

   

[1] طبق آیه‌ی 6 سوره‌ی انسان (دهر)

   

   

    

قُل بِـفَضـلِ اللهِ وَ بِـرَحـمَـتِـهی‌ فَـبِـذٰلِـکَ فَلـیَفـرَحوا

هُـوَ خَیـرٌ مِـمّا یَجـمَـعونَ

   

   

(سوره مبارکه یونس آیه 58)

   

   

(ای پیامبر به مردم) بگو :

اگر می‌خواهند به چیزی دل‌خوش کنند

به فضل و لطف و رحمت خدا دل‌خوش کنند

این از آنچه آنها جمع آوری می نمایند بهتر است.