آموزش جامع قرآن کریم

مؤسسه فرهنگی قرآنی مشتاق

   

   

اَللهُ وَلِـىُّ الَّـذیـنَ آمَـنوا

   

   
(سوره مبارکه بقره 257)

    

   
خدا سرپرست و دوست و یاور و پشتیبان مؤمنان است.

    

   

    

   

    

عنه علیه السلام :     امام على علیه السلام:

 

فسح بَیَنَ الجَوِّ وبَینَها ،    میان فضا و زمین را گشاده ساخت

  

و أعَدَّ الهَواءَ مُتَنَسَّماً لِساکِنِها ،    و هوا را براى نفس کشیدن ساکنان آن ، آماده ساخت

  

و أخرَجَ إلَیها أهلَها عَلى‏ تَمامِ مَرافِقِها ،    و زمینیان را با تمام وسایل معاششان آفرید .

  

   

    

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

    

به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان

   

   

اَلَم تَرَ کَیفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِاَصحابِ الفیلِ

    

آیا ندیدی پروردگارت با فیل‌سواران چه‌کار کرد؟

    

    

اَلَم یَجعَل کَیدَهُم فى تَضلیلٍ

    

آیا نقشه‌ی آنان را بی‌فایده و خنثی نکرد؟

    

    

وَ اَرسَلَ عَلَیهِم طَیرًا اَبابیلَ

    

و بر سر آنان پرندگانی را گروه گروه فرستاد

    

    

تَرمیهِم بِحِجارَةٍ مِن سِجّیلٍ

    

که آن‌ها را با سنگ‌هایی از گِلِ فشرده هدف قرار می‌دادند.

    

    

فَجَعَلَهُم کَعَصفٍ مَأکولٍ

    

سرانجام آن‌ها را همچون کاه خورده شده، قرار داد.

    

    

   

   

حافِـظوا عَـلَى الصَّـلَـواتِ

   

  
(سوره مبارکه بقره 238)

   

   
مواظب نمازهایتان باشید.

   

   

   

       

وَ لا تَنـسَـوُا الـفَضـلَ بَیـنَـکُم

   

   

(سوره مبارکه بقره آیه 237)

   

   

هیچ گاه یادتان نرود که به یکدیگر لطف و احسان کنید.

   

   

   

  

ه-اسرار آفرینش کوه‏ها

  

قرآن‏

     

وَ أَلْقَى‏ فِى الْأَرْضِ رَوَ سِىَ         در زمین ، کوه‏ هاى استوارى افکنده است

  

أَن تَمِیدَبِکُمْ      تا [ مبادا زمین ] شما را بجنبانَد،

  

وَ بَثَّ فِیهَا مِن کُلِ‏ّ دَابَّةٍ  (لقمان : ۱۰)    و در آن ، از هر گونه جنبنده‏اى ، پراکنده گردانیده است

   

     

درباره این نقش آب، بحث‌هاى دیگرى نیز مطرح شده؛ از جمله این‌که آیا در بین مایعات، نقش پاک‌کنندگى منحصر به آب است؟ آیا پاک‌کنندگى ویژه آب آسمان است؟ آیا حدّى براى آب در پاک‌کنندگى وجود دارد؟ درباره این پرسش‌ها از سوى مفسّران و فقیهان، پاسخ‌هایى کم و بیش متفاوت ارائه شده است:

   

   

   

وَ اَن تَعـفوا اَقـرَبُ لِلـتَّقـوىٰ

   

  

(سوره مبارکه بقره آیه 237)

   

   

هر که عفوش بیش تقوایش فزون

   

   

    

   

    

وَ قَـدِّموا لِاَنـفُـسِـکُم

   

   

(سوره مبارکه بقره آیه 223)

   

   

پیشاپیش برای روز مبادا توشه بفرستید.

   

برگ عیشی به گور خویش فرست

    

کس نیارد ز پس تو پیش فرست

    

   

   

  

   

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

  

به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان

   

لِایلافِ قُرَیشٍ

   

(کیفر اصحاب فیل) به‌خاطر این بود که قریش (در مکه) احساس آرامش داشته باشند

   

ایلافِهِم رِحلَةَ الشِّتاءِ وَ الصَّیفِ

   

آرامش آن‌ها در سفرهای زمستانه و تابستانه

    

فَلیَعبُدوا رَبَّ هٰذَا البَیتِ

    

پس باید پروردگار این خانه ( یعنی کعبه ) را عبادت کنند

    

اَلَّذى اَطعَمَهُم مِن جوعٍ

    

همان  کسی که آن‌ها را از گرسنگی نجات داد

    

وَ آمَنَهُم مِن خَوفٍ

    

و از ترس و ناامنی ایمن ساخت.