آموزش جامع قرآن کریم

مؤسسه فرهنگی قرآنی مشتاق

۲۷۴ مطلب با موضوع «قرآن کریم :: گزیده قرآن کریم» ثبت شده است

  

 

 

فَاسـئَلوا اَهـلَ الذِّکـرِ اِن کُنـتُم لا تَعـلَـمونَ

  

  

(سوره مبارکه نحل آیه 43)

 

  

اگر نمی‌دانید، از آگاهان بپرسید.

 

  

  

  

  

  

وَ اعـبُد رَبَّـکَ حَـتّىٰ یَأتِـیَـکَ الـیَـقیـنُ

  

 

(سوره مبارکه حجر آیه 99)

  

  

تا هنگام مرگ، بندة خدایت باش.

 

  

 

 

  

 

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

  

به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان 

  

  

وَ النّازِعاتِ غَرقًا

  

سوگند به فرشتگانی که به سختی جان (کافران) را می‌گیرند.

  

 

وَ النّاشِطاتِ نَشطًا

  

و فرشتگانی که جان (مؤمنان) را به آسانی می‌گیرند.

  

  

وَ السّابِحاتِ سَبحًا

  

و فرشتگانی که شناورند (و در اجرای فرمان الهی با سرعت حرکت می‌کنند).

  

  

فَالسّابِقاتِ سَبقًا

  

پس سوگند به فرشتگانی که ( برای انجام دستور خدا) از یکدیگر پیشی می‌گیرند (جلو می‌زنند).

  

  

فَالمُدَبِّراتِ اَمرًا

 

پس سوگند به فرشتگانی که برای کارها برنامه‌ریزی می‌کنند.

(به همه اینها سوگند که شما در روز قیامت برانگیخته خواهید شد.)

  

  

یَومَ تَرجُفُ الرّاجِفَةُ

  

روزی که لرزش شدیدی همه چیز را به لرزه درمی‌آورد.

  

   

تَتبَعُهَا الرّادِفَةُ

  

آنگاه لرزشی دیگر به دنبال آن خواهد آمد.

  

   

قُلوبٌ یَومَئِذٍ واجِفَةٌ

  

دل‌های برخی افراد در آن روز شدیداً نگران است.

  

   

اَبصارُها خاشِعَةٌ

  

و چشمان آنان از ترس، پایین افتاده است (سرافکنده هستند).

  

  

یَقولونَ اَئِنّا لَمَردودونَ فِى الحافِرَةِ

  

آن‌ها (در دنیا) می‌گفتند : آیا ما (پس از مرگ) دوباره به حال اول برمی‌گردیم (و زنده می‌شویم)؟

  

   

اَئِذا کُنّا عِظامًا نَخِرَةً

  

آیا هنگامی که به استخوان‌هایی پوسیده تبدیل شدیم (ممکن است دوباره زنده شویم)؟!

  

  

قالوا تِلکَ اِذًا کَرَّةٌ خاسِرَةٌ

  

آن‌ها (با تمسخر) گفتند : اگر قیامتی در کار باشد قطعاً به ضرر ما خواهد بود.

  

  

فَاِنَّما هِىَ زَجرَةٌ واحِدَةٌ

  

ولی (بدانید) که این بازگشت (برای خدا سخت نیست و) تنها با یک صدای هولناک خواهد بود.

  

  

فَاِذا هُم بِالسّاهِرَةِ

  

که ناگهان همه‌ی مردم در صحرای قیامت حاضر خواهند شد.

  

  

هَل اَتاکَ حَدیثُ موسىٰ

  

آیا داستان حضرت موسی را شنیده‌ای؟

  

  

اِذ ناداهُ رَبُّه و بِالوادِ المُقَدَّسِ طُوًى

  

آنگاه که خداوند در سرزمین مقدس « طُویٰ» او را ندا داد.

  

   

اِذهَب اِلىٰ فِرعَونَ اِنَّه و طَغىٰ

   

و فرمود به سراغ فرعون برو زیرا او نافرمانی کرده است.

  

  

فَقُل هَل لَکَ اِلىٰ اَن تَزَکّىٰ

  

به او بگو : آیا می‌خواهی از بدی و ستم، پاک شوی؟

  

  

وَ اَهدِیَکَ اِلىٰ رَبِّکَ فَتَخشىٰ

  

و تو را به راه خدا راهنمایی کنم تا از نافرمانی او بترسی (و از کارهای زشت دست برداری).

  

  

فَاَراهُ الآیَةَ الکُبرىٰ

  

(حضرت موسی به نزد فرعون رفت) و معجزه‌ی بزرگ را به او نشان داد.

  

   

فَکَذَّبَ وَ عَصىٰ

  

ولی فرعون قبول نکرد و از فرمان خدا سرپیچی کرد.

  

  

ثُمَّ اَدبَرَ یَسعىٰ

  

او به سخنان موسی توجه نکرد و علیه او دست به کار شد.

  

  

فَحَشَرَ فَنادىٰ

  

و مردم را جمع کرد و با صدای بلند در میان آن‌ها صحبت کرد.

  

  

فَقالَ اَنَا رَبُّکُمُ الاَعلىٰ

  

و گفت : من خدای بزرگ شما هستم.

  

  

فَاَخَذَه و اللهُ نَکالَ الآخِرَةِ وَ الاولىٰ

  

بنابراین، خدا فرعون را به عذاب دنیا و آخرت گرفتار کرد.

  

  

اِنَّ فى ذٰلِکَ لَعِبرَةً لِمَن یَخشىٰ

  

هر کس که به بزرگی مقام خدا توجه دارد، از این ماجرا عبرت می‌گیرد.

  

  

اَ اَنتُم اَشَدُّ خَلقًا اَمِ السَّماءُ

  

آیا آفرینش شما انسان‌ها مهم‌تر است یا آفرینش آسمان؟

   

    

بَناها

   

که خدا آن را ساخت.

  

  

رَفَعَ سَمکَها فَسَواها

   

و آن را برافراشت و به‌آن شکلی منظم بخشید،

   

   

وَ اَغطَشَ لَیلَها

  

و شبش را تاریک ساخت

  

  

وَ اَخرَجَ ضُحاها

  

و روزش را روشن نمود.

  

  

وَ الاَرضَ بَعدَ ذٰلِکَ دَحاها

  

و بعد از آن زمین را پهن و گسترده کرد.[1]

  

  

اَخرَجَ مِنها ماءَها وَ مَرعاها

  

و از زمین آب و علف‌زار بیرون آورد،

    

  

وَ الجِبالَ اَرساها

  

و کوه‌ها را محکم و ثابت گردانید،

     

  

مَتاعًا لَکُم وَ لِاَنعامِکُم

  

تا شما و چهارپایانتان بتوانید از این نعمت‌ها استفاده کنید.

  

  

فَاِذا جاءَتِ الطّامَّةُ الکُبرىٰ

  

پس وقتی حادثه‌ی بزرگ قیامت اتفاق می‌افتد،

  

  

یَومَ یَتَذَکَّرُ الاِنسانُ ما سَعىٰ

  

در آن روز انسان یادش می‌آید که در دنیا چه تلاش‌هایی کرده است.

  

  

وَ بُرِّزَتِ الجَحیمُ لِمَن یَرىٰ

   

و جهنم برای هر بیننده‌ای آشکار می‌شود.

  

  

فَاَمّا مَن طَغىٰ

  

(در آن روز) هر کس که از فرمان خدا سرپیچی کرده است،

   

  

وَ آثَرَ الحَیاةَ الدُّنیا

  

و (بدون توجه به روز قیامت)، بیش‌تر به دنبال زندگی دنیا بوده است،

  

  

فَاِنَّ الجَحیمَ هِىَ المَأوىٰ

  

حتماً جهنم جایگاه اوست.

  

  

وَ اَمّا مَن خافَ مَقامَ رَبِّه‌ى

  

ولی کسی که به عظمت و بزرگی خدا توجه کرده است

  

  

وَ نَهَى النَّفسَ عَنِ الهَوىٰ

  

و خود را از هوس‌ها و کارهای زشت دور نگاه داشته است

  

    

فَاِنَّ الجَنَّةَ هِىَ المَأوىٰ

  

حتماً بهشت جایگاه اوست.

     

 

یَساَلونَکَ عَنِ السّاعَةِ

  

(ای پیامبر) از تو درباره‌ی قیامت می‌پرسند

  

  

اَیّانَ مُرساها

 

که در چه زمانی برپا می‌شود؟

  

  

فیمَ اَنتَ مِن ذِکراها

  

تو چه می‌دانی که زمان قیامت چه هنگامی است؟

  

 

اِلىٰ رَبِّکَ مُنتَهاها

  

زمان آن را فقط خدای تو می‌داند؛

  

  

اِنَّما اَنتَ مُنذِرُ مَن یَخشاها

  

کار تو فقط هشدار دادن به کسانی است که از قیامت می‌ترسند.

  

  

کَاَنَّهُم یَومَ یَرَونَها

  

روزی که مردم (زنده شده و) در صحنه‌ی قیامت حاضر می‌شوند.

  

  

لَم یَلبَثوا اِلّا عَشِیَّةً اَو ضُحاها

  

آن‌ها در آن هنگام خیال می‌کنند فقط یک شب یا یک روز در دنیا بوده‌اند.

  

   

 



[1] شما می‌توانید تحقیق کنید که چگونه ممکن است زمین گرد و کروی شکل باشد ولی مسطح و تخت به نظر برسد.

  

  

  

وَ اخـفِض جَـناحَـکَ لِلـمُؤمِـنیـنَ

  

  
(سوره مبارکه حجر آیه 88)

  

  
(ای پیامبر)

  
آغوش مهربانی خود را به روی مؤمنان باز کن.


 

  

 

 

  

  

فَاصـفَـحِ الصَّفـحَ الـجَـمیـلَ

 

  
(سوره مبارکه حجر آیه 85)

  

  
از جهل دیگران با بزرگواری و به زیبایی چشم‌پوشی کن.

  

  

  

  

  

  

وَ مَن یَقـنَـطُ مِن رَحـمَـةِ رَبِّـه‌ی اِلَّا الضّالّونَ

  

  
(سوره مبارکه حجر آیه 56)

  

   
جز گمراهان چه کسی از رحمت و مهربانی خدایش ناامید می شود؟

  

  

  

  

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

  

به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان

  

  

عَبَسَ وَ تَوَلّىٰ

  

چهره درهم کشید و روی گردانید.*

  

  

اَن جاءَهُ الاَعمىٰ

   

از این که نابینایی به سراغ او آمده بود.

  

  

وَ ما یُدریکَ لَعَلَّه و یَزَّکّىٰ

     

و تو چه می‌دانی شاید او (به خاطر آنچه می‌شنود) راه پاکی و تقوا در پیش بگیرد.

  

  

اَو یَذَّکَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّکرىٰ

  

یا پند بگیرد و این تذکر به حالش مفید باشد.

  

  

اَمّا مَنِ استَغنىٰ

  

اما آن کس که خود را بی‌نیاز می‌پندارد.

  

  

فَاَنتَ لَه و تَصَدّىٰ

  

تو به او توجه می‌کنی.

  

  

وَ ما عَلَیکَ اَلّا یَزَّکّىٰ

   

با این که اگر پاک نگردد، تو مسئولیتی نداری.

  

  

وَ اَمّا مَن جاءَکَ یَسعىٰ

  

امّا آن کسی که شتابان به سوی تو آمد.

  

  

وَ هُوَ یَخشىٰ

   

در حالی که (از خدا) می‌ترسید.

    

    

فَاَنتَ عَنهُ تَلَهّىٰ

 

پس تو از او غافل می‌شوی.

  

  

کَلّا

  

هرگز چنین نیست که آن‌ها می‌پندارند. ،

  

  

اِنَّها تَذکِرَةٌ

  

این قرآن تذکر و یادآوری است

  

  

فَمَن شاءَ ذَکَرَه و

  

هر کس بخواهد از آن پند می‌گیرد.

  

  

فى صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ

  

(آیات قرآن) در دفترهایی بسیار ارزشمند جای دارد.

  

  

مَرفوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ

  

(دفترهایی) بلند مرتبه و پاکیزه (به دور از عیب و دروغ).

  

  

بِاَیدى سَفَرَةٍ

  

با دست فرستادگان و فرشتگانی به سوی پیامبر فرستاده شده -

  

  

کِرامٍ بَرَرَةٍ

  

که بزرگوار و نیکوکار هستند.

  

  

قُتِلَ الاِنسانُ ما اَکفَرَه و 

  

مرگ بر انسان (کافر) که چه ناسپاس است.

    

    

مِن اَىِّ شَىءٍ خَلَقَه و

  

(خداوند) او را از چه چیزی آفریده است؟

  

    

مِن نُطفَةٍ خَلَقَه و فَقَدَّرَه و

  

او را از نطفه‌ای خلق کرد و سپس به اندازه‌ی مناسب او را آفرید.

  

  

ثُمَّ السَّبیلَ یَسَّرَه و

  

سپس راه ایمان و اطاعت از خدا را برایش آسان ساخت.

  

  

ثُمَّ اَماتَه و فَاَقبَرَه و

  

سپس جان او را گرفت و در قبر واردش نمود.

   

   

ثُمَّ اِذا شاءَ اَنشَرَه و

   

سپس هرگاه بخواهد او را زنده می‌کند.

    

     

کَلّا

  

چنین نیست که انسان می‌پندارد.

  

  

لَمّا یَقضِ ما اَمَرَه و

  

او هنوز آنچه را خدا فرمان داده اطاعت نکرده است.

  

  

فَلیَنظُرِ الاِنسانُ اِلىٰ طَعامِه‌ى

  

انسان باید در غذایش دقت کند (و به مراحل تهیه‌ی غذا توجه نماید)،

  

   

اَنّا صَبَبنَا الماءَ صَبًّا

   

که ما از آسمان، آب (باران) فراوان فرستادیم،

   

  

ثُمَّ شَقَقنَا الاَرضَ شَقًّا

   

و زمین را به خوبی شکافتیم (و برای کشاورزی آماده کردیم)،

   

   

فَاَنبَتنا فیها حَبًّا

  

و دانه‌های گیاهان را در آن رویاندیم،

  

  

وَ عِنَبًا وَ قَضبًا

  

و انگور و سبزی.

  

  

وَ زَیتونًا وَ نَخلًا

  

و زیتون و درخت خرما.

   

  

وَ حَدائِقَ غُلبًا

  

و باغ‌های پردرخت.

  

   

وَ فاکِهَةً وَ اَبًّا

  

و انواع میوه و همچنین علف را رویاندیم؛

  

  

مَتاعًا لَکُم وَ لِاَنعامِکُم

  

تا شما و چهارپایانتان از این نعمت‌ها استفاده کنید.

  

  

فَاِذا جاءَتِ الصّاخَّةُ

   

هنگامی که آن صدای ترسناک (قیامت) بیاید.

  

  

یَومَ یَفِرُّ المَرءُ مِن اَخیهِ

   

روزی که انسان از برادرش فرار می‌کند.

  

  

وَ اُمِّه‌ى وَ اَبیهِ

  

و از مادر و پدرش.

  

  

وَ صاحِبَتِه‌ى وَ بَنیهِ

  

و از همسر و فرزندانش.

  

  

لِکُلِّ امرِئٍ مِنهُم یَومَئِذٍ شَأنٌ یُغنیهِ

   

هر کدام از آن‌ها در روز قیامت چنان گرفتار اعمال و کارهای خودش می‌باشد که حتی به فکر اعضای خانواده خود نیست.

  

  

وُجوهٌ یَومَئِذٍ مُسفِرَةٌ

  

در روز قیامت چهره‌ی بعضی از مردم نورانی است.

 

   

ضاحِکَةٌ مُستَبشِرَةٌ

  

خوشحال و خندان هستند (زیرا در دنیا مؤمن بوده‌اند و در نتیجه به بهشت می‌روند).

  

  

وَ وُجوهٌ یَومَئِذٍ عَلَیها غَبَرَةٌ

  

ولی چهره‌ی گروهی دیگر غمگین و افسرده است،

  

   

تَرهَقُها قَتَرَةٌ

   

و سیاهی و تیرگی آنها را فرامی‌گیرد.

  

  

اُولٰئِکَ هُمُ الکَفَرَةُ الفَجَرَةُ

    

آن‌ها همان کافران و گناه‌کاران هستند (که شکر نعمت‌های خدا را به جا نمی‌آوردند و در نتیجه به جهنم می‌روند).

  

 

*  این داستان درباره‌ی مردی است که به ثروتمندان بیش از مؤمنان فقیر احترام گذاشته بود.

  

  

  

فَـلا تَـکُن مِـنَ الـقانِـطیـنَ

  

  
(سوره مبارکه حجر آیه 55)

  

  
از ناامیدان نباش.

  

  

  

 

  

 

نَـبِّئ عِـبادى


اَنّى اَنَا الـغَـفورُ الرَّحیـمُ

  
وَ اَنَّ عَـذابى هُـوَ الـعَـذابُ الاَلیـمُ

  

  
(سوره مبارکه حجر آیه 50-49)

  

  
ای پیامبر به بندگانم خبر بده :

  
که من آن خطابخش مهربان هستم

  
و همچنین این که عذاب من عذابی دردناک است.

  

  

  

  

  

  

اِنّا نَحـنُ نَـزَّلـنَا الذِّکـرَ وَ اِنّا لَـه و لَـحافِـظونَ

  

  
(سوره مبارکه حجر آیه 9)

  

  
قطعاً ما خودمان قرآن را نازل کردیم

  
و ما خودمان محافظ آن هستیم.