اِعـدِلوا هُـوَ اَقـرَبُ لِلـتَّقـوىٰ
(سوره مبارکه مائده آیه 8)
عادل باشید که این صفت به تقوا نزدیک تر است
اِعـدِلوا هُـوَ اَقـرَبُ لِلـتَّقـوىٰ
(سوره مبارکه مائده آیه 8)
عادل باشید که این صفت به تقوا نزدیک تر است
وَ لا یَجـرِمَـنَّـکُم شَـنَـئانُ قَومٍ عَـلىٰ اَلّا تَعـدِلوا
(سوره مبارکه مائده آیه 8)
مبادا دلخوری از بدی گروهی باعث شود
که عدالت را کنار بگذارید.
آبرو
واژه آبرو، مرکّب از «آب» و «رو» (روى) به معناى اعتبار، حرمت، شرف، وجاهت، عِرض، و معادل عربى آن «ماءالوجه» است؛
امّا در روایات، بیشتر واژه «عِرض» براى این معنا به کار رفته و کاربرد آن از «ماءالوجه» بیشتر است. هیچیک از این دو واژه، در قرآن نیامده است. «وجیه» به معناى آبرومند، فقط دوبار در قرآنکریم آمده است.
(آلعمران/3، 45؛احزاب/33،69)
وَ اذکُـروا نِعـمَـةَ اللهِ عَـلَیـکُم
(سوره مبارکه مائده آیه 7)
نعمت هایی را که خدا به شما داده است یاد کنید
(و همواره به خاطر داشته باشید)
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ
بهنام خداوند بخشندهی مهربان
اِقرَأ بِاسمِ رَبِّکَ الَّذى خَلَقَ
بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید.
خَلَقَ الاِنسانَ مِن عَلَقٍ
همان کس که انسان را از خونی لخته و بستهشده آفرید.
اِقرَأ وَ رَبُّکَ الاَکرَمُ
بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است.
اِلَّذى عَلَّمَ بِالقَلَمِ
همان کسی که (دانش را) بهوسیلهی قلم (به انسان) آموخت.
عَلَّمَ الاِنسانَ ما لَم یَعلَم
او به انسان آنچه را نمیدانست یاد داد.
کَلّا
چنین نیست (که شما میپندارید)،
اِنَّ الاِنسانَ لَیَطغىٰ
انسان ناسپاس است و طغیان میکند.
اَن رَآهُ استَغنىٰ
بهویژه وقتی خود را از مال دنیا بینیاز ببیند.
اِنَّ اِلىٰ رَبِّکَ الرُّجعىٰ
قطعاً بازگشت (همه) بهسوی پروردگارت میباشد.
اَرَاَیتَ الَّذى یَنهىٰ - عَبدًا اِذا صَلّىٰ
(ای پیامبر) آیا دیدهای آن کس را که از نماز یک بندهی خدا جلوگیری میکند؟
اَرَاَیتَ اِن کانَ عَلَى الهُدىٰ
آیا حساب کردهای که اگر آن بنده در راه هدایت باشد
اَو اَمَرَ بِالتَّقوىٰ
یا (مردم را) به تقوا * فرمان دهد،
(در این صورت کافری که آن بندهی خوب خدا را آزار میدهد چقدر باید تنبیه و مجازات شود؟)
اَرَاَیتَ اِن کَذَّبَ وَ تَوَلّىٰ
آیا این شخص که حق را دروغ حساب کرد و از آن رویگردان شد،
اَلَم یَعلَم بِاَنَّ اللهَ یَرىٰ
نمیداند که قطعاً خدا (همهی کارهایش را) میبیند؟
کَلّا
چنین نیست (که او میپندارد).
لَئِن لَم یَنتَهِ لَنَسفَعًا بِالنّاصِیَةِ
اگر او دست از کار زشت خود برندارد، موی پیشانیش را گرفته و بهسوی عذاب میکشانیمش.
ناصِیَةٍ کاذِبَةٍ خاطِئَةٍ
موی پیشانی آن دروغگوی خطاکار را.
فَلیَدعُ نادِیَه و
پس او هر کس از دوستانش را میخواهد صدا بزند تا یاریش کند.
سَنَدعُ الزَّبانِیَةَ
ما هم بهزودی مأموران دوزخ را صدا میزنیم (تا او را به دوزخ بیندازند)
کَلّا
چنان نیست (که آن طغیانگر میپندارد)،
لا تُطِعهُ وَ اسجُد وَ اقتَرِب
(ای پیامبر) هرگز از او اطاعت نکن و سجده کن و (به خدا) نزدیکی بجوی.
ما یُـریـدُ اللهُ لِـیَجـعَـلَ عَـلَیـکُم مِن حَـرَجٍ
(سوره مبارکه مائده آیه 6)
خداوند بنا ندارد بر شما سخت بگیرد.
ما یَفـعَـلُ اللهُ بِـعَـذابِـکُم اِن شَـکَرتُم وَ آمَنـتُم
(سوره مبارکه نساء آیه 147)
اگر شما شکرگزار و باایمان باشید
چه دلیلی دارد که خدای مهربان شما را عذاب کند
الکافی عن محمّد بن عطیّة :جاءَ رَجُلٌ إلى أبی جَعفَرٍ علیه السلام مِن أهلِ الشّامِ مِن عُلَمائِهِم فَقالَ :
الکافى ( - به نقل از محمّد بن عطیّه - ) : مردى از عالمان شام ، نزد امام باقر علیه السلام آمد و گفت:
یا أبا جَعفَرٍ جِئتُ أسأَ لُکَ عَن مَسأَ لَةٍ قَد أعیَت عَلَیَّ أن أجِدَ أحَداً یُفَسِّرُها ،
اى ابو جعفر ! آمده ام تا از تو سؤالى را بپرسم که تا کنون ، کسى را نیافته ام که پاسخ آن را به من بدهد.
فَـلا تَـتَّـبِـعُوا الـهَـوىٰ اَن تَعـدِلوا
(سوره مبارکه نساء آیه 135)
در شهادت دادن از هوا و هوس و ملاحظات شخصی پیروی نکنید
تا مبادا از حق و حقیقت دور شوید.
وَ مَن اَصـدَقُ مِـنَ اللهِ قیـلًا
(سوره مبارکه نساء آیه 122)
چه کسی از خدا راستگوتر است؟