آموزش جامع قرآن کریم

مؤسسه فرهنگی قرآنی مشتاق

   

   

   

اِنَّ النَّفـسَ لَاَمّارَةٌ بِالسّوءِ اِلّا ما رَحِـمَ رَبّى

   

    

(سوره مبارکه یوسف آیه 53)

     

   

قطعاً هوای نفسِ انسان، بسیار او را به کارهای زشت دعوت می‌کند

   

مگر این که پروردگارم رحم کند.

   

   

   

 

   

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

   

به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان

   

   

وَ السَّماءِ ذاتِ البُروجِ

   

سوگند به آسمان پرستاره.

   

   

وَ الیَومِ المَوعودِ

   

و سوگند به روز قیامت که خدا آن را وعده داده است.

   

   

وَ شاهِدٍ وَ مَشهودٍ

   

و سوگند به گواهی‌دهنده (پیامبر) و آنچه راجع به آن گواهی داده می‌شود (مردم).

     

     

قُتِلَ اَصحابُ الاُخدودِ

   

مرگ بر اصحاب اُخدود*

   

     

اَلنّارِ ذاتِ الوَقودِ

آتشی که پر از هیزم بود.

   

   

اِذ هُم عَلَیها قُعودٌ

   

هنگامی که آن‌ها در کنار آتش می‌نشستند.

   

   

وَ هُم عَلىٰ ما یَفعَلونَ بِالمُؤمِنینَ شُهودٌ

   

و سوختن مؤمنانی را که در آتش انداخته بودند تماشا می‌کردند.

    

وَ ما نَقَموا مِنهُم

    

و هیچ ایرادی از آن مؤمنان نمی‌گرفتند

   

   

اِلّا اَن یُؤمِنوا بِاللهِ العَزیزِ الحَمیدِ

   

مگر این‌که آن‌ها به خدای پیروز و ستوده (ستایش شده) ایمان آورده بودند.

    

   

اَلَّذى لَه و مُلکُ السَّماواتِ وَ الاَرضِ

   

خدایی که تمام آسمان‌ها و زمین در اختیار اوست

   

   

وَ اللهُ عَلىٰ کُلِّ شَىءٍ شَهیدٌ

   

و خداوند بر هر چیز آگاه است.

   

   

اِنَّ الَّذینَ فَتَنُوا المُؤمِنینَ وَ المُؤمِناتِ

   

کسانی که مردان و زنان مؤمن را شکنجه کردند

   

   

ثُمَّ لَم یَتوبوا

   

و سپس توبه نکردند

   

   

فَلَهُم عَذابُ جَهَنَّمَ

   

عذاب جهنم برای آنان است

   

   

وَ لَهُم عَذابُ الحَریقِ

   

و عذاب سوزانی خواهند داشت.

   

   

اِنَّ الَّذینَ آمَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ

   

کسانی که ایمان آوردند و کارهای خوب انجام دادند،

   

   

لَهُم جَنّاتٌ تَجرى مِن تَحتِهَا الاَنهارُ

   

برای‌شان بهشت‌هایی آماده شده که در آن‌ها رودهایی روان است.

   

   

ذٰلِکَ الفَوزُ الکَبیرُ

   

این همان موفقیت و پیروزی بزرگ است.

   

   

اِنَّ بَطشَ رَبِّکَ لَشَدیدٌ

   

قطعاً خشم پروردگارت سخت و شدید است.

   

   

اِنَّه و  هُوَ یُبدِئُ وَ یُعیدُ

   

اوست که ابتدا خلق می‌کند و (پس از مرگ) دوباره زنده می‌کند.

   

   

وَ هُوَ الغَفورُ الوَدودُ

   

خداوند آمرزنده‌ی گناهان است و بندگانش را دوست دارد.

   

   

ذُو العَرشِ المَجیدُ

   

خداوند صاحب عرش * (و قدرتمند) و بزرگوار.

   

   

فَعّالٌ لِما یُریدُ

   

هر کاری را بخواهد، انجام می‌دهد.

   

   

هَل اَتاکَ حَدیثُ الجُنودِ

   

آیا داستان آن لشکرها را شنیده‌ای؟

   

   

فِرعَونَ وَ ثَمودَ

   

(لشکرهای) فرعون و قوم ثمود (خداوند آن‌ها را نابود ساخت و پیامبرشان را پیروز کرد).

   

    

بَلِ الَّذینَ کَفَروا فى تَکذیبٍ

   

آری، کافران حقایق را قبول ندارند (و می‌گویند این‌ها دروغ است).

   

   

وَ اللهُ مِن وَرائِهِم مُحیطٌ

   

و خدا از همه طرف به آن‌ها مسلط است.

   

     

بَل هُوَ قُرآنٌ مَجیدٌ

 

آری، این کتاب، قرآن مجید (و ارجمند) است.

   

   

فى لَوحٍ مَحفوظٍ

   

(قرآن) در یک لوح محفوظ قرار دارد (که تغییر و دگرگونی به آن راه ندارد).

   

   

 



* اصحاب اُخدود : کسانی که گودالی را پر از آتش کردند و مؤمنان را در آتش سوزاندند.

*  خداوندِ صاحب عرش یعنی خداوندی که به همه‌ی جهان تسلط دارد.

   

   

   

اِنَّ الـحَـسَـناتِ یُذهِبـنَ السَّـیِّـئاتِ

   

   

(سوره مبارکه هود آیه 114)

   

   

خوبی‌ها و نیکی‌ها، بدی‌ها و زشتی‌ها را می‌شویند.

   

   

    

 

   

   

   

وَ لا تَرکَـنوا اِلَى الَّـذیـنَ ظَـلَـموا

   

  

(سوره  مبارکه هود آیه 113)

   

   

به ظالمان تمایل نشان ندهید و اتکا نکنید.

   

  

   

 

   

   

   

فَاسـتَـقِم کَـما اُمِرتَ

   

   

(سوره مبارکه هود آیه 112)

   

   

همان‌طور که مأمور شده‌اید، استقامت کنید.

   

   

   

 

   

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

   

   به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان

   

   

وَ السَّماءِ وَ الطّارِقِ

   

سوگند به آسمان و ستاره‌ای به نام طارق که در شب ظاهر می‌شود.

   

   

وَ ما اَدراکَ مَا الطّارِقُ

   

و تو که نمی‌دانی که طارق چیست.

   

   

اَلنَّجمُ الثّاقِبُ

   

طارق ستاره‌ای است درخشان.

   

   

اِن کُلُّ نَفسٍ لَمّا عَلَیها حافِظٌ

   

(سوگند به اینها که) هر انسانی محافظ و نگهبانی از فرشتگان دارد (که کارهای خوب و بد او را می‌نویسد).

   

   

فَلیَنظُرِ الاِنسانُ مِمَّ خُلِقَ

   

پس انسان باید دقت کند که از چه چیزی خلق شده است.

   

   

خُلِقَ مِن ماءٍ دافِقٍ

   

او از آبی جهنده آفریده شده است.

   

  

یَخرُجُ مِن بَینِ الصُّلبِ وَ التَّرائِبِ

   

که از میان پشت و سینه‌ها بیرون می‌آید.

   

   

اِنَّه و عَلىٰ رَجعِه‌ى لَقادِرٌ

   

قطعاً (روز قیامت) خدایی که انسان را از ماده‌ای ناچیز آفریده می‌تواند دوباره انسان را زنده کند.

   

   

یَومَ تُبلَى السَّرائِرُ

   

روزی که همه‌ی رازها(ی انسان) آشکار می‌شود.

   

   

فَما لَه و مِن قُوَّةٍ وَ لا ناصِرٍ

  

(در آن روز) انسان هیچ یار و یاوری (غیر از خدا) ندارد. (؟)

   

   

وَ السَّماءِ ذاتِ الرَّجعِ

   

سوگند به آسمان که بخار آب را (ابر) به صورت باران بازمی‌گرداند.

   ( یا سوگند به آسمانی که با طلوع و غروب ستارگان، رفت و بازگشت دارد.)

   

    

وَ الاَرضِ ذاتِ الصَّدعِ

   

و سوگند به زمین که (با روییدن و سبز شدن گیاهان) می‌شکافد

    

اِنَّه و لَقَولٌ فَصلٌ

   

(سوگند به اینها که) این قرآن، سخنی درست و استوار است که خوبی و بدی را مشخص می‌کند.

   

    

وَ ما هُوَ بِالهَزلِ

   

و مطالب آن، هرگز شوخی و بیهوده نیست.

    

   

اِنَّهُم یَکیدونَ کَیدًا

   

آنان (کافران) به حیله و نیرنگ دست می‌زنند.

   

     

وَ اَکیدُ کَیدًا

    

من هم (که خدا هستم) در برابر آن‌ها تدبیر می‌کنم.

 

     

فَمَهِّلِ الکافِرینَ اَمهِلهُم رُوَیدًا

    

پس ای پیامبر، به کافران فرصت بده و اندکی منتظر باش (تا خدا آن‌ها را کیفر کند).

    

    

   

   

   

   

وَ ما تَوفیـقى اِلّا بِاللهِ

   

   

(سوره مبارکه هود آیه  88)

   

   

هر چه توفیق دارم، از خدای من است.

   

   

   

   

    

     

بَـقِـیَّـةُ اللهِ خَیـرٌ لَـکُم اِن کُنـتُم مُؤمِـنیـنَ

   

  

(سوره مبارکه هود آیه 86)

   

  

اگر باایمان باشید، آنچه خداوند برای شما ذخیره کرده است

   

(از هر چیز دیگری) برایتان بهتر است.

    

   

   

   

  

   

فَـمَن یَنـصُـرُنى مِـنَ اللهِ اِن عَـصَیـتُـهو

   

   

(سوره مبارکه هود آیه 63)

  

   

(حضرت صالح: )

   

اگر من در برابر خدا نافرمانی کنم

   

چه کسی می‌تواند مرا از غضب الهی حفظ کند؟

   

   

   

 

 

 

بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیمِ

   

 به‌نام خداوند بخشنده‌ی مهربان  

   

   

سَبِّحِ اسمَ رَبِّکَ الاَعلىٰ

   

نام پروردگارت را که از همه چیز بالاتر است به‌خوبی یاد کن و ستایش نما.

   

   

اَلَّذى خَلَقَ فَسَوّىٰ

   

خدایی که (با مهندسی تمام) هر چیزی را آفرید و به بهترین وضع در جای خود قرار داد.

   

   

وَ الَّذى قَدَّرَ فَهَدىٰ

   

و خدایی که برای هر موجودی حد و اندازه‌ای مشخص کرد و آن را راهنمایی نمود.

   

   

وَ الَّذى اَخرَجَ المَرعىٰ

   

و خدایی که چراگاه و علفزار را پدید آورد.

   

    

فَجَعَلَه و غُثاءً اَحوىٰ

   

و سپس آن را (در موقع خاص خودش) خشک و سیاه گرداند.

   

    

سَنُقرِئُکَ فَلا تَنسىٰ

   

(ای پیامبر) ما به‌زودی (آیات خود را) بر تو خواهیم خواند، و پس از آن (آیات ما را) فراموش نخواهی کرد.

   

   

اِلّا ما شاءَ اللهُ

   

مگر آنچه را خدا بخواهد (فراموش کنی که البته نخواهد خواست)

   

   

اِنَّه و یَعلَمُ الجَهرَ وَ ما یَخفىٰ

  

قطعاً او آشکار و پنهان را می‌داند.

   

   

وَ نُیَسِّرُکَ لِلیُسرىٰ

   

ما مشکلات کار (پیامبری) را برای تو آسان می‌کنیم.

   

   

فَذَکِّر اِن نَفَعَتِ الذِّکرىٰ

      

پس هرجا پند دادن فایده دارد پند و اندرز بده.[1]

   

   

سَیَذَّکَّرُ مَن یَخشىٰ

   

آن کسی که از خدا می‌ترسد (و به مقام بی‌نظیر او توجه دارد) به‌زودی پند می‌گیرد (و متوجه   می‌شود).

   

   

وَ یَتَجَنَّبُهَا الاَشقىٰ

   

و آن کسی هم که از همه بدبخت‌تر است، از پند و اندرز تو دوری می‌کند.

   

   

اَلَّذى یَصلَى النّارَ الکُبرىٰ

   

همان کسی که در آتش بزرگ جهنم خواهد سوخت.

   

   

ثُمَّ لا یَموتُ فیها وَ لا یَحیىٰ

   

آنگاه در آن آتش نه می‌میرد (که راحت شود) و نه زنده می‌ماند.

   

   

قَد اَفلَحَ مَن تَزَکّىٰ

   

حتماً کسی رستگار و خوشبخت می‌شود که بدی‌ها را از خود دور کند.

   

   

وَ ذَکَرَ اسمَ رَبِّه‌ى فَصَلّىٰ

   

و به یاد خدا باشد و نماز بخواند.

    

   

بَل تُؤثِرونَ الحَیاةَ الدُّنیا

   

ولی شما بیش‌تر به دنبال زندگی دنیا هستید و آن را ترجیح می‌دهید.

   

   

وَ الآخِرَةُ خَیرٌ وَ اَبقىٰ

   

در صورتی ‌که زندگی آخرت بهتر و ماندگارتر است.

   

   

اِنَّ هٰذا لَفِى الصُّحُفِ الاولىٰ

   

این پندها در کتاب‌های آسمانی پیامبران گذشته هم آمده است؛

   

   

صُحُفِ اِبراهیمَ وَ موسىٰ

کتاب‌های حضرت ابراهیم (ع) و حضرت موسی (ع)

   

 



[1] آیا می‌دانید این آیه به کدام یک از فروع دین اشاره دارد؟