آموزش جامع قرآن کریم

مؤسسه فرهنگی قرآنی مشتاق

 و کان مِن دعائِه علیه‏السلام اِذا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضان‏

  
«دعا به وقت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان»

   

  

اَلْحَمْدُلِلَّهِ الَّذى هَدانا لِحَمْدِهِ،

  

سپاس خدا را که ما را راهنما به سپاس خود شد،

  

  

  

  

  

نَحـنُ خَـلَقـناکُم

  

فَـلَولا تُـصَـدِّقونَ

 

 

(سوره مبارکه واقعه آیه 57)

  

  

ما شما را آفریده​ایم؛

  

پس چرا تصدیق نمی​کنید؟

  

 

  

 

    

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ

   

از خطبه هاى آن حضرت است

  

در پند و اندرز و فضل قرآن و نهى از بدعت

  

انْتَفِعُوا بِبَیانِ اللّهِ،

 

از بیان خداوند سود گیرید،

 

  

 وَاتَّعِظُوا بِمَواعِظِ اللّهِ،

 

و از موعظه هاى الهى پند پذیرید،

  

  

  

  

  

هَل جَـزاءُ الاِحـسانِ اِلَّا الاِحـسانُ

 

 

(سوره مبارکه رحمان آیه 60)

 

 

آیا پاداش نیکی جز نیکی، است؟

  

  

  

 

وَ مِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ

 

از خطبه هاى آن حضرت است

 

  
در بیان قدرت خداوند و فضل قرآن و سفارش به تقوا

 

 

الْحَمْدُ لِلّهِ الْمَعْرُوفِ مِنْ غَیْرِ رُؤْیَة،

  

حمد خداى را که بدون دیده شدن شناخته شده،

 

  

«دعا به وقت ختم قرآن»

  

 اَللَّهُمَّ اِنَّکَ اَعَنْتَنى عَلى‏ خَتْمِ کِتابِکَ الَّذى اَنْزَلْتَهُ نُوراً،

 

بار خدایا تو مرا بر به پایان رساندن تلاوت کتابت که روشنگر راه حیاتش نازل کردى یارى دادى،

  

 

و جَعَلْتَهُ مُهَیْمِناً عَلى‏ کُلِّ کِتابٍ اَنْزَلْتَهُ،

 
و آن را بر هر کتاب نازل شده از جانب خود گواه و شاهد قرار دادى،

 

 

  

  

  

وَ اَن لَیـسَ لِلاِنـسانِ اِلّا ما سَـعىٰ

 

 

(سوره مبارکه نجم آیه 39)

 

 

و این که انسان (در آخرت) فقط مالک اعمال خویش است؛

 

 

  

       

    

    

وَ اِنَّ الظَّـنَّ لا یُغـنى مِـنَ الـحَـقِّ شَیـئًا

   

   

(سوره مبارکه نجم آیه 28)

   

   

(حال آن‌که) گمان به هیچ وجه (انسان را) از حقیقت بی​نیاز نمی​کند.

    

    

   

    

  

  

  

وَ ذَکِّر

  

فَـاِنَّ الذِّکـرىٰ تَنـفَـعُ الـمُؤمِـنیـنَ

  

 

(سوره مبارکه ذاریات آیه 55)

 

 

و (همچون گذشته) پند ده ,

 

زیرا پند و اندرز برای مؤمنان سودمند است.

  

 

  

 

 

  

کُـلُّ امـرِئٍ بِـما کَـسَـبَ رَهیـنٌ

 

 

(سوره مبارکه طور آیه 21)

 

 

هر کس همراه کار خویش است.